krzewiastość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) i córką Lidką, żoną Jana Kotta. Siedzieliśmy przy stole, późnym popołudniem, wcale nie komentując sytuacji, raczej przeciwnie — radzi, że wszyscy letnicy już wyjechali, pensjonaty i wille już opustoszały, na drogach i ścieżkach tkwił nieruchdmy, cielesny a przecież uduchowiony urok tej ziemi. Też świadomej własnej piękności. Zielenie bogate, zasobne w rozmaitość, drzewiastość, krzewiastość, zieleń wypielęgnowana, lecz nie za bardzo, tyle tylko aby być miejscem wakacji, ale nie urazić w niczym naturalnej urody. Zieleń ta kryła i otwierała perspektywy na pola niżej leżące — i niemal coś teatralnego jawiło się oczom w tej zmienności dekoracji, z których jedna piękniejsza od drugiej. Poręcze z grubych zwojów konarowych nad mostkami, mostki nad polami, pola rozłożyste, już płowiejące, ale jakoś na złoto, soczyście i nie sucho...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kościałkowska, Janina 1992. Łódź bukowa, [wyd. drugie], Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.