krzykliwo-czerwony

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) morfizację. Kroksztyny portalu kościoła pofranciszkańskiego „patrzą zezowato w boki”. Kolumny barokowe „przysiadają ze zmęczenia”. W rokoku koło „więdnie” i staje się elipsą. Mak jest „głupi, nadęty, krzykliwo-czerwony”, kąkol — „zsiniały, zły”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wallis, Mieczysław 1971. Lata nauki i mistrzostwa Stanisława Noakowskiego, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.