król-idiota

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Brandstetter powiada: „I tak matkę miłował, że nawet CIERPIEŃ DOZNAWAŁ, gdy NIEBIESKIE WICHRY gwałtownie TWARZ JEJ OPALAŁY!” Ten Król-idiota zamienia się u Skłodowskiego w Króla-pielęgniarza: „a w mojej matce tak rozmiłowany, tak o jej zdrowie dbały i pamiętny, że wiatr NAJLŻEJSZY PRZEJMOWAŁ GO DRŻENIEM!” Chwalewik uważa, że król...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Drozdowski, Bohdan 1973. Życie samo w sobie, Warszawa : Wyd. MON
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.