króloburczy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Przymiotnik złożony króloburczy utworzony został z dwu podstaw: rzeczownika król oraz części złożenia *-burczy, połączonych interfiksem -o-, na wzór takich wyrazów, jak: obrazoburczy, światoburczy. Istnienie tego neologizmu jest umotywowane sposobem egzystowania króla Murdasa, dlatego groził mu spisek nie królobójczy - usiłujący dokonać zabójstwa króla, lecz króloburczy - dążący...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Książek-Bryłowa, Władysława, Duda, Henryk (red.) 2000. Język polski. Współczesność, historia, Lublin : UMCS
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.