ksiądz-sknera

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Łazik straciwszy wcześnie ojca wychowywany jest przez matkę, która, powodowana nędzą, oddaje go na służbę ślepemu żebrakowi. Chłopiec zaznał u niego wiele biedy ale nauczył się przebiegłości i filuctwa. Rzuciwszy okrutnego ślepca wpada z deszczu pod rynnę do księdza-sknery, który go głodzi. Trzeci pan, szlachcic-hołysz, obchodzi się z nim po ludzku ale sam przymiera głodem więc odjada swego chłopca z wyżebranych prowiantów. Ucieka w końcu przed gospodarzem domu, któremu nie płaci i przed Łazikiem. Nasz bohater z kolei szuka szczęścia na służbie u oszusta-sprzedawcy buli odpustowych, u malarza, wozi wodę u kapelana a wreszcie zostaje woźnym magistrackim...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.