książę-mąż

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nawinął się pod rękę w nieobecności Sałtykowa, zaimponował krojem zachodnim i obyciem w świecie, rozprószył nudę chorobliwą następczyni tronu — sam nie wiedząc, jak to się stało — został kochankiem wielkiej księżnej. Sprawa wiadoma i głośna. Król sam przedstawi ją obszernie w pamiętnikach. Branicki rozgada w całej Polsce, jak to wielki książę-mąż za kołnierz ułapił stolnika in flagranti, a ks. biskup Krasicki wcale niepotrzebnie naśmiewać się będzie z tego przed Fryderykiem, twierdząc, że przyszłemu królowi polskiemu groziły wtedy trzy kary: spalenie w piecu, otrucie, albo kastracja...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wasylewski, Stanisław 1957. Na dworze króla Stasia, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.