kumocha-przyjaciółka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Gdybym ja to miał reżyserować.” Doznał dziwnego uczucia. Niesamowitego. Gdyby on to miał reżyserować?! Ależ reżyseruje, tak, reżyseruje to on! Właśnie dziś, w nocy, myślał nad tym, jak to zrobić, gdyby uciekał pociągiem z Persenkówki. Czy zostawić zaklejony list na stole, względnie prosić sąsiadów, by jej oddali, gdy wróci — przed kilku dniami wyniosła się do jakiejś kumochy-przyjaciółki, dwie ulice dalej, bo uważała, że tam, w mieszkaniu na parterze, bezpieczniej przed bombami niż u nich na drugim piętrze. Czy też nie, zniknąć bez słowa, bardziej tajemniczo?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jędrkiewicz, Edwin 1962. Daimonion ti, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.