kurancik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Był wieczór. Gospodarz zakończył inwentarski obrządek. Przez okna kuchenne wkradał się do mieszkania zmierzch. Zegar z kukułką wykukiwał co pół godziny staroświecki kurancik. Matka gospodyni mówiła • piękną, archaiczną polszczyzną z kaszubskimi zwrotami...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Polanowski, Tadeusz (wyb.) 1968. Opowieści z różnych dróg. Opowiadania turystyczne, Warszawa : Sport i Turystyka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.