kuropatewka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nie wiem już, jak to się stało, że jednego dnia zjawił się u nas Dodo, mąż pani Pauliny, i przyniósł dwa bilety do teatru. Wieczorami grywał na skrzypcach w orkiestrze teatralnej. Miał w ten sposób dorabiać do szczupłej pensji, jaką dostawał w banku, ale śmieszny pięćdziesięcioletni Dodo, który zwracał się do żony z pieszczotliwym ,,moja kuropatewko“, wydawał całą pensję z teatru na pomadki i kwiaty dla aktorek. Skarżył się matce, że jest nieszczęśliwy, że nikt go nie traktuje poważnie, a on żyć nie może bez sympatii ludzkiej. — Mam czułe serce — zaczął i skrzywił twarz, jakby miał się rozpłakać, ale zaraz się uśmiechnął i skończył nucąc jakąś operową arię...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kowalska, Anna 1953. Na rogatce, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.