kurtczyna

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) cie matki, niemłodej chłopki przed niską chałupą, a tu był człowiek, trzymający tekturkę peperowskiej legitymacji w spękanych dłoniach, milicjant z biało-czerwoną opaską, w cywilnych, wyświechtanych portkach i w byle jakiej kurtczynie, noszący w kieszeni garść naboi i kawałek zeschniętego chleba. Ta nawała, idąca przeciw nim, gnieździła się w mizernych chałupinach, trafiały się i z glinianą polepą zamiast podłogi, ciapkała rozdeptanymi chodakami po rozkisłych drogach, przyświecała sobie kagankami przy czytaniu gazet oznajmiających, że teraz wszystko się odmieni... Dzieci kuliły...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Łysakowski, Jan 1983. Portret ojca, Rzeszów : KAW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.