kwintarna

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) kwintarny, którzy sądzili, kto lepiej uderzył [...] Natenczas był Polak, pan Lacki, między tymi rycerzami, który przyjechał na plac bardzo pięknie ubrany; biegał z drzewem do kwintarny z jednym rycerzem. Ten Polak wygrał niemało, bo żaden z onych rycerzów tak dobrze nie gonił jak on. Że tak dobrze gonił, ustawicznie pytali, kto to; powiedziano, że forester (cudzoziemiec), Polak...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lipoński, Wojciech 1987. Humanistyczna encyklopedia sportu, Warszawa : Sport i Turystyka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.