kłus

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Powróz, który przez cały czas tego kłusu nie był naprężony, bo nie mógł być w tym rozdygotanym, chorym kłusie, jeszcze bardziej się polużnił, a potem zupełnie opadł na ziemię, bo Gniady na tych swoich podgiętych nogach zboczył nagle z kolistej linii, po jakiej biegł, i skierował się ku środkowi koła, to znaczy w stronę Miękusa i ustawił łbem do niego, i jeszcze przez sekundę był w tym już zanikającym kłusie, i chciał dojść do Miękusa niby dziecko, które uczy się chodzić, do matki; ale nie doszedł, gdyż mniej więcej w połowie promienia tego koła osunął się przodem na ziemię i uklęknął znów podobny do dziecka, które nagle przeraziło się tym, że samo chodzi, i któremu się wydało, że matka jest daleko, choć jest blisko...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kawalec, Julian 1982. Ukraść brata, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •