kłusik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) galopowało dalej. Dotykały one radjatora ogonami, zwykle używanemi tutaj do opędzania się od much. Minęliśmy pył; jest czwarta, jedziemy z szybkością pięćdziesięciu kilometrów, a przed nami wesołym kłusikiem biegnie maciorka guźca z pięcioma ładnemi pręgowanemi warchlakami, które biegną z podniesionym prosto do góry ogonkiem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wells, Carveth 1935. Światło na czarnym lądzie. Przygody i podróże od równika do Laponii, Warszawa : Trzaska, Evert i Michalski
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.