leberka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wszystkich w Kotielniczu i było mi tu dobrze. Nie chciałem jechać do Wiatki, jak to zrobił Marchwicki ze swoją paczką, ponieważ było tam znacznie drożej niż w Kotielniczu, a moje finanse przechodziły kryzys po zajęciu Warszawy przez Niemców i odcięciu mnie od ciotki Garczyńskiej. Było mi nawet bardzo ciężko w ciągu jakichś dwóch miesięcy. Nie jadałem wówczas obiadów, a żyłem tylko herbatą i Chlebem z nieśmiertelną „leberką” — czyli kiszką pasztetową. Zaczęła mi już nawet wychodzić bokiem, podobnie jak krupnik, gdy niespodziewanie dostałem list i pieniądze od ciotki Mani Zaleskiej z Ukrainy. Była to najstarsza siostra mego ojca, która w pogoni „za chlebem” zabłądziła na Ukrainę jako guwernantka i wyszła tam za mąż za Antoniego Zaleskiego, właściciela części Pustowarni w kijowskiej guberni. Ciotki Mam...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kirchmayer, Jerzy 1965. Pamiętniki, wyd. 2, Warszawa : KiW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.