lekkoważny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) LEGKOVERNYJ Ze względu na późną chronologię wyrazu rosyjskiego (lata trzydzieste XVIII w.) trudno przyjąć rodzimość złożenia. Raczej wzorem może być niem. leicht-gläubig (z leicht 'lekki’ i glauben 'wierzyć’, por. Sławski SEJP IV 135). Jednakże niewykluczone jest przejęcie z języka polskiego, ponieważ przymiotnik lekkowierny w polszczyźnie istnieje już od końca XVI w. (por. Reczęk SDP 181). W języku polskim \ powstaje nie bez wpływu złożeń łacińskich, jak np. lekkoważny z łac. parvipensum (por. Sławski SEJP IV 128) lub łac. levipensum (por. Słstp IV 18 pod lekkoważność: Huius levipensionis lekkovasznosczy XV med. R XXV 155)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kochman, Stanisław 1975. Polsko-rosyjskie stosunki językowe od XVI do XVIII w. Słownictwo, Opole : OTPN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.