leonero

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zdarza się też, że stary, wytrawny lew pokaleczy wszystkie psy, wiele trupem położy i rzuca się na leonero, który go ująwszy swoim lazo (arkanem) ciągnie za sobą, koląc ostrogami konia i uchodząc jak może koń wyskoczyć. Wtedy, jeżeli dzikiemu zwierzęciu siły starczą, dogoni jeszcze, wskoczy z tyłu na konia, leonero do noża — i toczy się walka niebezpieczna dla myśliwego; jeżeli nie dogoni, to wieść niesie, że z rozpaczy zapuszcza pazury w ziemię, upiera się i sam się zadusza...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Domeyko, Ignacy 1963. Moje podróże. Pamiętniki wygnańca. II, Wrocław ; Warszawa ; Kraków : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.