litera-winietka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ich samych pozostawiając w nieszlacheckim stanie. Istniało kilka wielkich rodów, w których starszej linii wszyscy pierworodni synowie otrzymywali niezmiennie to samo imię, zapisywane na urzędowych pergaminach w taki sposób, że jedna z liter coś sobą przedstawiała; zależnie od przypadku raz było to ,,t” na kształt miecza zwróconego do góry rękojeścią, raz „o” przeobrażone w tarczę dzięki wewnętrznym ozdobnikom, to znów „z” zręcznie przekręcone na podobieństwo błyskawicy, to „i” wyobrażające zapaloną świecę — tu „c” zmienione w sierp, ówdzie „s” jak kręta wstążka rzeki. Ci, których to dotyczyło, szybko i wprawnie rysowali przy podpisie tę literę-winietkę...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Roussel, Raymond 1979. Locus Solus, przeł. A. Wolicka, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.