lokator-katorżnik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W czasie rozmowy ściągają do chaty sąsiedzi i zaczyna się pogawędka na różne tematy — o zwierzchności, o klimacie, o kobietach... Z nudów wszyscy gotowi są gadać i słuchać bez końca. Zdarza się, że oprócz gospodarza zastaję w izbie całą gromadę lokatorów i najemników; na progu siedzi lokator-katorżnik z rzemykiem na głowie i szyje trzewiki; pachnie skórą i szewskim klejem; w sieni na łachmanach leżą jego dzieci i tuż przy nich w ciemnym ciasnym kącie stoi jego żona, która przyjechała za nim dobrowolnie, i na małym stoliku lepi pierożki z pijanicami. To rodzina...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czechow, Antoni 1956-1962. Dzieła. T. 1-11, [tłum. różni], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówekliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.