lubowanie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) żeli dodamy do tego jeszcze niepośledni talent pisarski, dar plastyki i obrazowania, ujmowania niekiedy całych problematów lub postaci w krótkie, zwięzłe charakterystyki, wreszcie werwę i polot pióra, dużą giętkość języka i stylu, który, przy nużącej czasem skłonności do długich, wadliwie zbudowanych okresów i lubowaniu się w zdaniach podrzędnych, umie jednak w odpowiedniej chwili strzelić udatnym kalamburem lub paradoksem, ośmieszyć coś dobrodusznie lub zgryźliwie (zależnie od sympatyj osobistych autora) — to będziemy mieli główne cechy Potockiego, jako krytyka i pisarza...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kridl, Manfred 1923. Krytyka i krytycy, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.