lukarna

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Oto słońce znienacka się skrada Przez lukarny wysoko, wysoko Spływa orszak jarzących pochodni I tęczowych zwycięstwa sztandarów. — Pierzcha zwidów dostojna gromada, Po załamach i niszach się tai : Hen ku stropom mkną mary w rozterce, By tam szeptać o chwale kamiennej, Tulić kolumn głowy miłowane, I nie patrzeć, nie patrzeć w tę próżnię, Co świat falą szelestną zalewa — I nie patrzeć, nie patrzeć w pleśń życia, Pełzającą u progów kościelnych !...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zaleski, Zygmunt 1914. Na wązkiej miedzy snu i burzy, Warszawa ; Paryż ; Kraków : Centnerszwer i Ska
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.