lśknić się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) przy których stały. I, czy świątkiem kapliczkowym był święty Franciszek, czy święta Barbara, święta Magdalena, czy święty Jan Kanty, wszędzie było to samo: święta figura lśkniła się cała od łez przez ludzi w żebrzeniu wylanych i czerniała rysami wyżartemi przez ludzkie wzdychania palące. Tu i ówdzie sypało się z niej miałkie próchno litosierdzia. Ale to tylko powierzchu. W środku twarde i gładkie były one wszystkie, jak twardy jest kamień, jak gładkie jest drzewo, z których je zdziałano...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szelburg-Zarembina, Ewa 1927. Dokąd? Powieść, Warszawa ; Kraków : J. Mortkowicz
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.