maska-przyrząd

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) twarz na sobie! Tym osobliwym określeniem Gombrowicz opisuje całkowity rozdźwięk. Twarz nie daje się utożsamić z prawdziwym „ja”, jest czymś zewnętrznym, obcym. Jest maską-przyrządem. Stojąc przed lustrzanym sobowtórem, oglądając swoje „narzędzia do słuchania, patrzenia i oddychania” — bohater Gombrowicza pyta: „byłże to przyrząd mój, czy to ja byłem” (F, s. 17). Ciało...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ja­nion, Maria, Rosiek, Stanisław (red.) 1986. Maski. T. 1-2, Gdańsk : Wyd. Morskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.