matematyczno-fizykalny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Koncepcja ta miała swe źródło nie w filozofii, lecz w wyliczeniach matematycznofizykainych, jednakże przesądzała o wiecznym sporze filozoficznym: czy przestrzeń jest czymś realnym? Sam Einstein (daleko mniej zresztą kompetentny w sprawach filozoficznych niż matematyczno-fizykalnych) twierdził, że teoria jego „odebrała czasowi i przestrzeni ostatni ślad obiektywnej realności“. I również rozstrzygała antynomię, z którą walczyła filozofia, nie mogąc pojąć, by przestrzeń mogła być skończona, ani także, by mogła być nieskończona (antynomię, która w szczególności odegrała tak wielką rolę w filozofii Kanta). Teoria Einsteina wywodziła mianowicie, że niektóre typy przestrzeni nie-Euklidesowych są skończone, chociaż nie są ograniczone, i taką właśnie, według Einsteina i innych relatywistów, jest przestrzeń astronomiczna...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rzepińska, Maria 1973. Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego. T. 1, wyd. 2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.