małorusko-białoruski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 5. E. 0. K a p c k i ił, B'feaopyccbi, t. I. Wilno 1904, str. 10—3. Dwie mapy z 1903 r.: jedna „STHorpatjumecKau KapTa óhjiopyccnaro nneMeHH”, druga „BtaopyccKie roBopbi”. Południowy zasięg białoruszczyzny na obu mapach jednakowy. Za Karskim granicę językową małorusko-białoruską podali: T. ZŁ ^JiopHHCKiił, CaaBflHCKoe naeMfl. Kijów 1907, mapa słowiańszczyzny z 1906 r. oraz Zł. H h ji e p n e, Oóo3ptHie coBpeMeHHaro cjiaBBHCTBa...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
SPTNW - Sprawozdania z Posiedzeń Ko­misji Językowej Towarzystwa Na­u­ko­we­go War­szaw­­skiego. Wydział I Językoznaw­stw­a i Hi­storii Literatury (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.