mdłość

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) na pozór tak do ojca niepodobni, jeszcze są-synami Byrona, wszyscy ci znajdą w nim cząstkę siebie, wszyscy wzięli cząstkę z niego. Najmniej ta gromada biednych i marnych naśladowców, którzy się drapowali bajronizmem, żeby pod jego łudzącymi fałdami ukryć czczość słabiutkiej wyobraźni, mdłość ckliwego uczucia, i płytkość zwyczajnej oklepanej myśli. Takich udawaczy w poezyi, w prozie, nawet w potoeznem życiu, było pełno, i to nie dzieci Byrona, ale jego karykatury: ale i oni także są dowodem, jak ten człowiek musiał być typem, mikrokosmem wieku, kością z jego kości, kiedy się odbił nietylko na wszystkich jego dziełach, myślach, uczuciach, ale nawet na jego śmiesznościach...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1904. Historya literatury polskiej. T. 4-5, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.