melodyczno-wertykalny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Widzimy więc, że historyczne spojrzenie na proces percepcji muzycznej wykazuje taką samą przemienność odbioru, jaka zachodzi w produkcji, tj. w twórczości muzycznej. Słyszenie jednowymiarowe, melodyczne, ustępuje słyszeniu dwuwymiarowemu: melodyczno-wertykalnemu. Czynnik wertykalny stopniowo podporządkowuje sobie melodykę, co z czasem prowadzi do jej dezintegracji, jak to widzimy u impresjonistów. Jeśli melodyka była wpierw nosicielem ruchu, a harmonika — raczej pewnej statyki, to z czasem harmonika stwarza własne kategorie ruchowe: napięciowość akordów jest źródłem specyficznego harmonicznego dążenia, ruchowości. Zagęszczenie ilościowe przemian harmonicznych stępia na...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lissa, Zofia 1965. Szkice z estetyki muzycznej, Kraków : PWM
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.