mianownik-wołacz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Więcej zastanowienia spowodowałaby chyba forma dopełniacza 1. mn. I większość opowiedziałaby się za formą przyjaciół. No tak! Przecież rzeczownik ten ma w 1. mn. postać oboczną — przyjaciół. Wprawdzie forma mianownika-wołacza przyjacióły jest już dziś przestarzała, ale inne bronią się jeszcze — przyjaciół, przyjaciółmi, przyjaciołom, o przyjaciołach. Powoli wkradają się jednak formy analogiczne do liczby pojedynczej: o przyjacielach, przyjacielami, a nawet przyjacieli. Formy te nie zyskały jeszcze dotąd pełnej aprobaty językoznawców...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Markowski, Andrzej 1986. 500 zagadek o języku polskim, wyd. 2 popraw., Warszawa : Wiedza Powszechna
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.