mirra

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) uczucie... Zgodziłbym się na to podobieństwo z autorem; Medytacyj, gdyby Bohdan ciągle był brzęczał na tę notę lecz zwrot jego późniejszy, to niejako pożegnanie z Ukrainą, a ślub z kościołem i surowa służba chrześcianina, na gęśl pobojańską nawlokły struny dawidzkie. Pokutnik, tarzający się w prochu pokory, bieleje jak anioł; myśli jego, uczucia, proste a jednak szczytne, mają woń mirry wzbijającej się w obłoki, ztąd każda pieśń nie artystowską kompozycyą, ale jest modlitwą, rozmową szczerą z Duchem duchów, przed którym się korzy jak proch najlichszy... W tern to natchnieniu, które na niego spłynęło jak zdrój wymodlonćj, wypokutowanej łaski, złożył dwa utwory...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881a. Dzieła. T. 3-4, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.