mizerota

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Powiedzmy to sobie wreszcie śmiało, że wielki Wiljam „wykręcił się sianem z piwnice“ mówiąc po Reyosku, antytezując i uwypuklając piękno moralne Hamleta na tle takiej galaretowatej mizeroty ludzkiej, na tle takiej zramolowanej, trzęsącej się na nóżkach kreatury, jak Corambis-Polonjusz. Czyż śmiałby np. wałęsający się po komnatach fraucymeru króle wiczaforysta wyrażać się o podporze tronu i państwa: „conseillor, co za życia był błazenkiem paplącym filuternie“, gdyby postać tego conseillora był Szekspir wyrzeźbił wedle potężnego modelu kardynała Wolseya, twórcy słynnego powiedzenia: „Ego et Dominus meus“, tego samego Wolseya, co w tak żywej korespondencji pozostawał z licznymi... Polonjuszami swych cza...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1922. Góry z piasku. Szkice, Warszawa : Nakł. Polskiego Posterunku Wydawniczego „Placówka”
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.