miło-płynny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Język poetycki 93 33), ziemski krąg „wszytkorodny” (psalm 124) itd. Stosowali takie przymiotniki i inni poeci staropolscy. Jan Gawiński mówi np. o „złoto-promiennym” Hyperionie, o „miło-płynnych” czasach, o „gęsto-chodzym” kroku etc. Samuel Twardowski użył m.in. (w Nadobnej Paskwalinie, I w. 912) przymiotnika „płaczorody” („chmura płaczoroda”), którym się i Naruszewicz posługuje (II 1). U Drużbackiej w Ortobanie występuje miłość...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Borowy, Wacław 1978. O poezji polskiej w wieku XVIII, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.