monolog-przepowiednia

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Potęga smaku 167 jakże piękna jest chwila gdy pada na kolana wcielony w winę nasycony treścią język waha się między wybitymi zębami a wyznaniem wieszają go głową w dół z włosów anioła ściekają krople wosku i tworzą na podłodze prostą przepowiednię (Przesłuchanie anioła) Tak, Zbigniew Herbert nie miał złudzeń. W Prologu do Jaskini filozofów chór, podzielony na głosy, wygłasza monolog-przepowiednię: „I my, którzy sztukę godzenia się na wszystko doprowadziliśmy do szczytu, także z tym musimy się pogodzić...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Michnik, Adam 1991. Z dziejów honoru w Polsce (wypisy więzienne), Warszawa : Niezależna Oficyna Wydawnicza
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.