mrocznawy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) staje już prawie na krawędzi trójwymiarowości. Było czarno-białe, jak przystało czemuś, co wyłania się z literatury, albo z zimy; arystokratyczne, mrocznawe, chłodne, o przyćmionych światłach, z pobrzdękiwaniami Vivaldiego i Cherubiniego w tle, z udrapowanymi w stylu Belliniego/Tiepola/Tycjana kobiecymi ciałami zamiast obłoków. I ślubowałem samemu sobie, że jeśli kiedykolwiek uda mi się wydostać z mojego imperium, jeśli ten węgorz kiedykolwiek wyśliźnie się z Bałtyku — pierwszą rzeczą, jaką uczynię, będzie wybranie się do Wenecji, gdzie wynajmę pokój na parterze jakiegoś palazzo, tak aby w okno bryzgały mi fale wzbierające po przepłynięciu łodzi, napiszę parę elegii, gasząc w trakcie pisania papierosy o wilgotną kamienną posadzkę, będę kaszlał, pił, a gdy zabraknie pieniędzy, zamiast wsiąść do pociągu, sprawię sobie małego browninga i strzelę sobie w łeb, nie będąc w stanie umrzeć w Wenecji z przyczyn naturalnych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
ZLit - Zeszyty Literackie (Paryż ; War­sza­wa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.