mąż-katorżnik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w absolutnej bezczynności. W chacie, składającej się najczęściej z jednej izby, zastaję rodzinę katorżnika, przy niej rodzinę żołnierską, paru katorżników lokatorów czy gości, starsze dzieci, parę kołysek w kątach, są tu też razem kury, pies, a na zewnątrz, wokół chaty, odpadki, kałuże pomyj; nie ma co robić, nie ma co jeść, rozmowy i połajanki już obrzydły, na ulicę wyjść nudno — jakież to wszystko jest jednostajne, ponure, brudne, jak beznadziejnie smutne! Wieczorem wraca z pracy mąż-katorżnik, chce jeść i spać, a żona zaczyna płakać i zawodzić: „Zgubiłeś nas, wyrodku! Nieszczęsna moja głowa, nieszczęsne dzieci!'1 „Znowu wyje!" — warczy na piecu żołnierz. Wszyscy już poza...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czechow, Antoni 1956-1962. Dzieła. T. 1-11, [tłum. różni], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.