mężczyzna-potwór

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) mogło być inaczej... Słowem — widoczne się stało, że podniecam ich, podniecam w sposób szczególny — a choć nie mogłem odgadnąć źródła tego podniecenia ani sensu ich wykrzykników, ich śmiechów, ich wstrętnych żartów, to jednak plugawość, wyuzdanie, lubieżność nie ulegały wątpliwości — a w głosie mężczyzn-potworów czułem tę jurną brutalność, a w głosie kobiet-potworów tę złośliwą uciechę, które nieomylnie zwykły być wywoływane wśród istot ludzkich wszelkiej rasy i wszelkiej szerokości geograficznej tylko za sprawą dwu rzeczy — niewinności lub niedojrzałości... O, na trąd...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Gombrowicz, Witold 1987. Dzieła. T. 1. Bakakaj, wyd. 2, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.