nadarmie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W przykazaniu drugim (nec vana iures per ipsum, non assumes nomen Domini Dei tui in vanum) zapis z 1399 r. ma podobną formę rozkaźnikową: (W) próżności fiiestatku twego — nie miej jimienia Bożego A III 1, co być może słusznie jest poprawione w tekście A II 6: nie mień prożno mięnia jego z 1545 r. Zwykle w tekstach wierszowych występują rozkaźniki: 1) nie bierzy (darmo, na darmo, nadarmie, na daremno) A I 1,8, II 1, 2, 5, 6, 7. 8, 11, 14, IV 2, 3, 4, Y 1, albo nie bierz (próżno, po próżnicy, na próżność, na daremność, na darmo, na daremno) A I 2, 3, 4, 5, 7, II 3, 4, 9, 10, 12, 13, 15, 17, IV 1, VI 1; 2) nie spominaj darem(no) jimienia jego A I 6...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kuryłowicz, Jerzy (red.) 1974. Studia indoeuropejskie. Études indo-européennes, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówek

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.