nakamienny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) się na czoło. Słyszeliśmy, jak wprawiał w ambaras swych profesorów — to grecystę, wypytując, odkąd to w tekstach greckich obowiązują akcenty, których nie ma jeszcze w zachowanych napisach nakamiennych, to polonistę, zagabując, na jakiej to podstawie między utworami Mickiewicza drukuje się Karyllę, to innych jeszcze, stawiając im różne takie „łatwe do zadania, ale trudne do rozwiązania — pytania”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pigoń, Stanisław 1969. Wiązanka historycznoliteracka. Studia i szkice, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.