nakazywanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Doskonały ekonom pielęgnuje nad wszystko uczucie swojej godności, i ztąd ma ogromną powagę; równie często rozkazując, jak odbierając rozkazy, staje się groźnym i mściwym; jako pierwsza instancya, zazdrosnym swej władzy, a w nawyknieniu pędzenia drugich do pracy, nigdy prawie nie rozmyśla nad jćj ciężarem. Przy nakazywaniu pańszczyzny mówią mu atamani, pachołcy, ciwuni: Do tej roboty tyle a tyle potrzeba bab lub chłopów — on targuje się z nimi o mniejsze. Pan mu powie: To i to musi być...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881. Dzieła. T. 7, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.