nakierowywać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dioneja, której mówił to wszystko z coraz rosnącym podnieceniem, przyznała się, że nie rozumie, w razie jakiej to mianowicie potrzeby można byłoby ukuć z tego rodzaju podejrzeń takie usprawiedliwienie. Wówczas podniecenie Heliodora przeszło w coś jak gdyby uniesienie : wyciągając przed siebie rękę i nakierowując ją, a w ślad za nią i wzrok żony na mgliście rysujące się poza ciemnawą zasłoną ruchomą deszczu, mury cytadeli, zawołał : — Teodor uderzy na alarm... Miotacze kamieni i strzał obrócone zostaną ku brzegowi... Biedny Teodor ! Będzie się łudził, że zgraja napastników się nastraszy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kultura - Kultura (Paryż)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłów

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.