nakierunkowywać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) żą pleść i bełkotać, co ślina (czy tylko?) na język przyniesie. Niestety, Polacy zaczynają mówić jak prosięta, żeby posłużyć się nieco drastycznym określeniem starego Goethego z powieści Tomasza Manna. W osławionych „publikatorach” „nakierunkowuje” się polszczyznę drętwą i robaczywą, rozliczni dziennikarze z tytułami magistrów bez żenady i bezkarnie, żeby „zadziałać” i „uskutecznić”, ,,serwują” „do słuchu” („muzyka do słuchu” z „Życia Warszawy”) językowe potworki...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Goetel, Ferdynand 1957. Z dnia na dzień, Londyn : Orbis Księgarnia Polska
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.