narażenie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nie i łagodnie działa. Pójdźmy dalej. „Polak niedosyć, iż się chętnie skłania ku towarzyskiej poufałości, lecz owszem giętki jest do przyjmowania i naśladowania obyczajów' tych, z którymi żyje, zwłaszcza cudzoziemców.” W tern może staramy się być inni, lecz za to wielu jest jeszcze, „co zaniedbawszy domowe sprawy, z narażeniem się na nędze i niewygody, chętnie idą podróżować (raczej włóczyć się), gdyż się im rzeczy obce lepiej od swoich podobają.” Najtrafniejszy przytyk, z któregośmy się dotąd niewiele poprawili, mieści się w tym ustępie: „Polacy wolą dowiadywać się troskliwie o wynalazkach obcych niż sami coś wymyślać i zgłębiać, gdyż niechętnie poświęcający się jednej jakiejbądź nauce lub sztuce, pragną wiedzieć wiele, choćby mniej gruntownie, a przez właściwe narodowi niedbalstwo, lekceważenie i unikanie ciężkiej pracy, vje wszystkiem, co się tycze przemysłu i rzemiosł, lada czem zadowoleni, o staranne wykończenie rzeczy nie dbają...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881a. Dzieła. T. 3-4, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.