narboński

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Posiada on poważniejsze z literaturą polską koligacje. Naprzód — jako myśliwy. Myślistwo ma u nas śliczną tradycję literacką. Z powagą wchodzi do literatury przez poemat o żubrze Mikołaja Husów czyka, tysiącznymi aluzjami przewija się po dziełach Reja, na płaszczyznę zaś humoru występuje z przemiłym wierszem Kochowskiego (Lyrica I 13), w którym myśliwi hałasują jak Longobardzi po zdobyciu Rzymu, a psi grają dźwięczniej od narbońskich organów. Ilu odtąd było myśliwych w poezji naszej, ilu zwłaszcza wesołych i ilu śmiesznych myśliwych — poprzez Pana Tadeusza, wiersze Brunona Kicińskiego (który napisał cały tom poezji myśliwskich), poprzez powieści Ignacego Chodźki, dzieła Pola, Wilkońskiego, Blizińskiego (Rozbitki), Rodocia, Dygasińskiego i Weyssenhoffa — nie zliczyć! Ale Gaweł zajmuje wśród nich osobliwe sta...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Borowy, Wacław 1952. Studia i rozprawy. T. 1-2, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.