nastoperczyć się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Idzie ta cała procesja prosto na rżysko. Diabeł bekiem organisty i wyciem dziada przerażony, podniósł się, nadstawił uszu. Pocieszyli się wierni, mniemając, że biesowi poszło po piętach. Nie potrzebował żaden otwierać gęby, bo wszyscy z rozdziawionymi stali i patrzali jak na raroga. Gruchło więc naraz pobożne jakoś śpiewanie. Diabeł nastoperczył się jeszcze tym ciekawiej. Kropi ksiądz diabła, diabeł się ociera łapą; ksiądz rzuca nań klątwę, diabeł okręcił się wkoło i kucznął. Ksiądz na dzwonnika, dzwonnik na księdza poglądają; nie wiedzieli, co dalej czynić, aliści pokazuje się na gościńcu jakaś czereda: dwóch dęło w dudy, jeden w bęben uderzał, trzech brzękało janczarskimi talerzami...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ossoliński, Józef Maksymilian 1970. Wieczory badeńskie czyli Powieści o strachach i upiorach [...], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo