nauczyciel-organista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W „Szkole Polskiej", zwłaszcza od 1849 r., gdy minął okres nadziei rewolucyjnych, pełno wyrzekań na niechętny stosunek inteligencji do dążeń oświatowych. Najwybitniejszy teoretyk pedagogiki B. Trentowski oddaje w „Chowannie" wychowanie młodzieży wiejskiej — proboszczowi. W praktyce śląskiej ubogi, zaledwie poprawnie piszący nauczyciel-organista J. Lompa książeczkami, wzorowanymi na niemieckich wydawnictwach jarmarcznych, podtrzymuje zamiłowanie mowy ojczystej. Na Pomorzu niewiele lepiej pisuje Sjerp-Polaczek. W epoce naj...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Radlińska, Helena 1947. Oświata dorosłych. Zagadnienia, dzieje formy, pracownicy, organizacja, Warszawa : Ludowy Instytut Oświaty i Kultury
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.