naumburski

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Każda epoka ma swoje kanony sposobu bycia, trudno. Albo się jest damą, albo nie; jeśli zaś los zdarzył, że tata król — wypada być damą. Robiła wszystko możliwe, aby nie być. Wyrodek, nie królewna. Ale to jeszcze — nie to. Jakby to wytłumaczyć? Może tak okólną drogą: jest w katedrze naumburskiej posąg Uty, żony takiego piwnego, ciężkawego Szwaba. Uta jest piękna. Jest krucha, subtelna, niewiarygodnie wytworna w skłonie głowy, w wypielęgnowanym geście wąskiej dłoni, podtrzymującej fałdę płaszcza...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.