nazwa-epitet

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Recytator estradowy — to bufor: „Jest to aktor, który ma w repertuarze stosowne do okoliczności poważne wiersze. On oddziela hymn państwowy czy międzypaństwowy od piosenki w wykonaniu Reny Rolskiej. On jest pośrednim ogniwem między uroczystością a rozrywką.” 35 A oto mały słowniczek nazw-epitetów o wyraźnym zabarwieniu emocjonalnym: aktorus = pogardliwie o aktorze starszej generacji chucpiarz/chućbiarz = o aktorze obdarzonym tupetem cyrkowiec = pogardliwie o aktorze dramatycznym czaczydupek = o aktorze bez talentu, ale za to posiadającym dobre warunki sceniczne farsiarz — to samo znaczenie co cyrkowiec fejot/fejotka = o aktorze czy w ogóle osobie ekscentrycznej foka = o aktorze nie uczącym się ról kadzielnica = o osobie zabiegającej o względy dyrektora kalaputryna = o aktorce mającej złą dykcję łysoń = żartobliwie o komiku...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wieczorkiewicz, Bronisław 1974. Gwara warszawska dawniej i dziś, wyd. trzecie zmien. i rozszerz., Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.