neoromantyczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) tych, których nie umiało związać z życiem bieżącym. Stąd płynie i wytłumaczenie faktu, że cała nasza ówczesna twórczość muzyczna poza Chopinem i Moniuszką, była niczym więcej, jak zjawiskiem wtórnym w stosunku do tego, co działo się w innych krajach, była wtórnym przeżywaniem ideałów romantycznych i neoromantycznych, zrodzonych na Zachodzie z perspektywy dyspozycji, charakteryzującej środowisko polskie. Zależnie od siły talentu i od możliwości czysto technicznych przybiera to zjawisko formy coraz to nieco inne, zasadniczo jednak trzyma się w granicach, wyznaczonych z jednej strony stylem epoki, z drugiej dyspozycją środowiska...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
ŻSztuk - Życie Sztuki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.