niby-włóczęga

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) dziestu paru kilometrów dziennie. Nie ulegało wątpliwości, że Warszawa już nie walczyła; Kowalski niespokojny o losy rodziny — im bliżej miasta tym bardziej stawał się ponury; młody Tadzio schudł i przymilkł nieco — ciągle mieli przed oczyma obraz zniszczonego, spalonego, wygłodzonego miasta. Tę samą obawę czytali w oczach zdążających ze wszystkich stron niby-włóczęgów; w zniszczonych, brudnych, nie dopasowanych chłopskich ubraniach, w podartych butach czy łapciach wlekli się do stolicy ze wszystkich stron „borem, lasem“ przebrani żołnierze, oficerowie, podchorążowie — kiedyś w niosącym buty na kiju, zgarbionym chłopie poznał Zygmunt znajomego inżyniera — innym razem spotkał szkolnego kolegę. Zdawało się, że cała Polska pielgrzymuje tak w przezroczy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kisielewski, Stefan 1957. Sprzysiężenie, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.