nie-uległy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) 6. Konkluzja. Zwolennicy obu teorii mogą zasadnie twierdzić, że wypracowane tu stanowisko przemawia na ich korzyść. Zapewniliśmy Teorii Deskrypcyjnej wiele z tego, czego pragnęła. Widzieliśmy, że przynajmniej dla najbardziej fundamentalnego przypadku użycia nazw (nie-uległego użycia) koncepcja, iż ich denotacja jest w bardziej lub mniej skomplikowany sposób ustalana przez informacje, które można zebrać od użytkowników nazwy, okazuje się nie tak bardzo nieadekwatna. Ale oczywiście to, że owo ustalanie dokonuje się drogą przyczyno...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Stanosz, Barbara (wyb.) 1993. Filozofia języka, tłum. C. Cieśliński, B. Stanosz, T. Szubka, Warszawa : Fundacja Aletheia ; Wyd. Spacja
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.