niedoładowany

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wiedliwiona tym, o czym w książce mowa. Dodajmy, że częściej i słuszniej książki Dobraczyńskiego spotykały się z zarzutem skłonności do stylu niezbyt nasyconego indywidualnością, stylu „niedoładowanego” czy niedogładzonego. Wreszcie, styl Listów Nikodema, język tej książki (język, o którym Zofia Starowieyska-Morstinowa pisała w cytowanym niedawno artykule, że „będąc pełen prostoty i ewangelicznej wierności jest językiem przez Dobraczyńskiego przemyślanym i przeżytym”, a obrazy „nie szukają oryginalności, są jednak silne, żywe i Dobraczyńskiego własne”), to naszym (i — jak się okazuje — nie tylko naszym) zdaniem w pracy pisarskiej autora znalezienie nareszcie właściwego wymiaru owej troski o kształt słowny, który dawniej u niego bywał raczej niedomiarem niż nadmiarem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lichniak, Zygmunt 1962. Szkic do portretu Jana Dobraczyńskiego, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.