niegłupi

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wiązek, zawsze mu przytomny; o innych nie myśli. Czego się tknie, porzuci zaraz i ucieka do spokojnego domowego żywota: do wszystkiego zdatny, -we wszystkiem zostaje dyletantem. Obowiązek każdy spełni, i dobrze, byle ten obowiązek nie trwał za długo; czynność jest przypadkiem, wyjątkiem w jego życiu,—regułą wczas i używanie. Pojętny i niegłupi, o wszystkiem coś wie, ale wszystko wie powierzchownie, bo naprawdę nigdy się niczego nie uczył; przymusu nie zadano mu nigdy, kiedy był dzieckiem i młodym chłopcem; on sam nie zadał go sobie nigdy, kiedy wyszedł na człowieka. Ta...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1903. Historya literatury polskiej. T. 1-3, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.